Ik ben al mijn hele leven
met muziek bezig. Mijn moeder gaf pianolessen, was een beroemde
contralto gospelzangeres en de koorleider van onze Methodistische
kerk. Mijn vader zong als baritone in kerkkoren. Ik had twee
zussen (een is overleden) en een broer en we kregen allevier
muzikaal onderwijs, op school en thuis. Mijn jongere zusje werd
doof op haar derde maar ze kan nog steeds de puls van de muziek
voelen en dansen en zingen. Mijn broer heeft een klassieke muziekstudie
aan de University of Illinois afgerond. Mijn oudere zus overleed
in 2000. Ze was dichteres en auteur van het boek The boy under
the apple tree. Zij zong ook en was lange tijd mijn vaste zangpartner.
Ik begon met zingen in kerkkoren toen ik zes was (in 1950).
Ik had een vijfkoppig zanggroepje dat "The 105's"
heette, omdat we in Cleveland aan de 105th Street woonden. We
traden tijdens talentenjachten vaak op tegen bands uit Detroit.
Sommige van deze groepen werden later er bekend, zoals The Supremes,
The Temptations, Smokey Robinson en Sam Cooke.
Ik begon mijn professionele zangcarrière in 1964 in San
Fransisco met een vijfkoppige band die "The Persidioes"
heette. We speelden onder andere in de beroemde Fillmore West
en in het publiek zaten beroemde muzikanten als Jimi Hendrix,
Janis Joplin, Tower of Power en Richie Havens. We hadden een
backup act in Sly and the Family Stone die net begonnen waren.
Sly was toendertijd nog een disc jockey.
In 1967 ben ik bij de Air Force in militaire dienst gegaan en
ben naar Vietnam gestuurd. Daar kwam ik bij de "Tops In
Blue" (TIB) en deed over de hele wereld optredens. TIB
waren de beste muzikanten van de US Air Force en het was mijn
taak om de troepen te vermaken als de leadzanger in een groep
met zeven zangers.
In 1975 ging ik uit dienst en verhuisde naar Duitsland en begon
de band "Pain, Pleasure & Surrender". De band
bestond uit 16 mensen: een zanger (ik, Pain), twee zangeressen
(Passion) en de band (Surrender). Vier blazers, twee gitaristen,
een pianist, bassist, drummer, percussionist, geluidstechnicus
en twee roadies. We speelde allerlei verschillende stijlen,
zoals blues, soul, funk, pop en jazz.
De blues is altijd een groot deel van mijn leven en ziel geweest.
Een aantal van mijn blues invloeden zijn Bobby 'Blue' Bland,
Al Green, Muddy Water, Howlin Wolf, B.B. King en Johnny Taylor.
In de afgelopen drie jaar heb ik een smaak ontwikkeld voor iets
andere bluesstijlen, zoals die van Stevie Ray Vaughan, Eric
Clapton en Joe Bonamassa.
In 1984 trok ik mij terug uit de muziek om mij te kunnen concentreren
op de opvoeding van mijn vier kinderen en het vervolg van mijn
studie.
Op dit moment ben ik actief in een aantal verschillende bands.
Mijn bluesband Blue Friday speelt een mix van de verschillende
bluesinvloeden die ik al noemde. De rockgroep Gimmick, waar
ik zanger van was, was een enorme creatieve uitdaging. En het
funkcollectief dat ik oprichtte, Mellow Chaos, geeft mij de
mogelijkheid om de muziek in "real time grooves" te
zingen. Ik zing ook solo op bruiloften en feesten.
Maar mijn belangrijkste inspiratiebron zijn jullie, het publiek,
die mijn motor draaiende houden. Ik hoop van harte dat ik een
keer voor je optreedt. Ik beloof de beste muziek voor je te
spelen.
Met achting,
Benjamin J. Sims
|
